Als kind uit Bloembollenland (Kop van Noord-Holland) ben ik mij niet eerder bewust geweest van de hoeveelheid plekken op het Nederlandse platteland waar je vers vlees kunt kopen. Gewoon op de boerderij of bij de vleesautomaat langs de weg. Ja joh, dat bestaat: een vleesautomaat. En dan niet gevuld met bamihappen, frikandellen of satekroketten, maar vlees rechtstreeks van de boerderij.
Sinds ik met regelmaat de website van Standfinder raadpleeg, is er een wereld voor me open gegaan. Zo kun je gekruide kipkarbonade uit de automaat kopen, tartaarburgers of slavinken. Je kunt contant betalen en met pin. Dus je hoeft helemaal niet bij de slager buiten in de rij te staan of het waterige supermarktvlees te kopen. Het kan gewoon bij de boer zelf, die je desgewenst precies uit kan leggen hoe de dieren zijn gefokt, wat ze te eten krijgen en hoeveel ruimte ze hebben gehad in hun leven. Want dat is iets wat opvalt aan alle boeren met een winkel, stalletje of automaat aan huis. Het zijn stuk voor stuk mensen met hart voor de zaak en hebben er hun levenswerk van gemaakt om de dieren zo gezond mogelijk op te laten groeien. Ze zijn trots op hun producten en vinden het belangrijk dat de consument een goed stuk vlees met een verhaal kan kopen.
'Even op de fiets naar de boer om een varkenshaas uit de muur te trekken'
Het fenomeen boerderij-automaat is met een opmars bezig. Zo zijn er ook automaten met fruit of zuivel. Lang leve het gebruiksgemak voor zowel consument als boer. Soms betreft het een koelautomaat, maar het kan ook zijn dat het vlees diepgevroren wordt aangeboden. De ene boer slacht zelf en de andere boer brengt zijn vee naar de slachter, waarna het diepgevroren terug wordt bezorgd op de boerderij en achter het raampje van de automaat komt te liggen. Het hele fenomeen ‘automatiek’ is trouwens al meer dan 100 jaar oud. Vooral in de jaren 50 was het een populair apparaat. Eerst nog met broodjes er in en later met friet en snacks. In de loop der tijd is de automatiek in de meeste landen een stille dood gestorven. Behalve in Nederland. Daar zijn we onverminderd enthousiast gebleven over ons broodje bal uit de muur. En vooruitstrevend als veel boeren zijn, hebben zij dit oude principe omarmd en in gebruik genomen voor al het goede wat ons land te bieden heeft.
Ik zie het er nog wel van komen. Dat we ons niet meer zuchtend en mopperend een weg banen door de drukke winkelstraten om kerstboodschappen te doen. Maar dat je gewoon kunt roepen:” Ben een kwartiertje weg hoor. Even op de fiets naar de boer om een varkenshaas uit de muur te trekken……. “